Buurtzorg en Buurtdokters slaan de handen ineen

‘Iedereen is gebaat bij een vaste huisarts, ook de wijkverpleging’

Steeds minder huisartsen kiezen voor een eigen praktijk. Buurtdokters wil het voor huisartsen juist weer aantrekkelijk maken zich te binden aan een wijk of buurt. Wij krijgen nu organisatorische steun én een financiële injectie van het grote en ervaren Buurtzorg. Ook gaan we als partners de samenwerking tussen huisarts en wijkverpleegkundige in de praktijk stimuleren. Dat maakten Jos de Blok en Sophie Brühl vandaag bekend via Linkedin.

Stichting Buurtzorg Nederland bracht in 2006 onder leiding van de Blok al nieuw elan in de wijkverpleging, met zelfsturende teams waarin verpleegkundigen en verzorgenden weer toekomen aan de kern van hun vak. Inmiddels zijn er ruim 800 Buurtzorgteams verspreid over het hele land en is de organisatie ook internationaal actief. Buurtdokters heeft sinds 2020 een soortgelijke missie voor huisartsen. Niet vanuit een zelfsturend team, maar vanuit een kleinschalige praktijk. Buurtdokters is daarin verantwoordelijk voor de randzaken. De huisarts is op medisch gebied de baas en heeft daarin de handen vrij. We ondersteunen inmiddels 13 praktijken.

Onze oprichter Sophie Brühl, zelf ook huisarts, is intens gelukkig met het partnerschap. ‘Wie een vaste huisarts heeft leeft langer, is gezonder en gaat minder vaak naar het ziekenhuis. De financiële en organisatorische steun van Buurtzorg geeft ons de mogelijkheid de vaste huisarts in Nederland op grote schaal nieuw leven in te blazen, op een manier die aansluit op de behoeften van de dokter van vandaag. Het is nodig dat we als beroepsgroep stoppen met verzuipen en zelf weer gaan zwemmen. Dit is een serieuze kans.’

Ook Jos de Blok is een tevreden man: ‘Iedereen is gebaat bij een vaste huisarts, ook de wijkverpleging. Buurtdokters heeft een prima start gemaakt en heeft een missie die uitstekend bij Buurtzorg aansluit. Door in te zetten op preventie en samenwerking kunnen we een belangrijke rol spelen in het beperken van de zorgvraag en personeelskrapte. Zo zou het bijvoorbeeld geweldig zijn als wijkverpleegkundigen een spreekuur krijgen in de huisartspraktijk. Als we laten zien dat ruimte voor vakmanschap en het combineren van rollen leidt tot betere uitkomsten voor de patient, de buurt en de samenleving krijgen we vanzelf de zorgverzekeraars aan onze kant.’

‍

‍