Maar hoe leuk is het om voor altijd waarnemer te blijven?
Voor jonge huisartsen is het waarnemerschap aantrekkelijk. Maar hoe leuk is het om voor altijd waarnemer te blijven?
De praktijkhouder associëren we met lange dagen, bergen administratie en nooit meer op vakantie gaan. Dat wil niemand, dus kiezen huisartsen na hun opleiding als vanzelfsprekend voor de rol van waarnemer.
Waarnemen klinkt natuurlijk ideaal: werken wanneer het uitkomt, spontane stedentripjes, zeker tijdens de tropenjaren van een jong gezin is iedere vorm van flexibiliteit welkom. En je kunt beter de schaarse vervanger zijn, dan de persoon die vervanging moet regelen toch?
Totdat het werk opdroogt, zoals gebeurde in de coronacrisis. De patiënten bleven thuis en waarnemers werden en masse naar huis gestuurd. Dat veroorzaakte leed en onbegrip. De flexibele schil zijn bleek niet zonder risico’s.
Nu is er weer werk in overvloed, maar je moet jezelf als waarnemer wel continu aanpassen aan de structuren van de opdrachtgever. Ziet de praktijkhouder ’s ochtends de moeilijke patiënten? Dan wordt dat ook van jou verwacht. Doet hij of zij ’s middags de visites? Als waarnemer moet je daarin mee. Je verleent zorg in een malletje dat de jouwe niet is.
De eerste jaren is dat nog leerzaam, het meegaan in gewoontes. Je ontdekt wat voor jou werkt en wat juist niet. Maar hoe langer je waarnemer blijft, hoe meer het gaat knellen. Ze hebben het altijd over de autonomie van huisartsen. Als waarnemer ervaar je juist een keurslijf dat je per opdrachtgever moet aanpassen.
En hoe waardevol het is om je patiënt te kennen! Als waarnemer mis je juist die langdurige relatie en de inzichten die dat met zich meebrengt. Dat maakt je kwetsbaar in je werk. En defensiever. Waarnemers verwijzen vaker door. En desondanks eindigen zij vaker bij de tuchtraad dan praktijkhoudende collega’s.
In het jaar 2000 had nog 83% van de huisartsen een eigen praktijk. Inmiddels werkt de helft als waarnemer. Die ontwikkeling past in het tijdsbeeld. Vrij zijn, ongebonden, flexibel, we idealiseren het. Maar achter de roze instagramfilter ervaren we een verlangen naar cohesie, naar betekenis en ergens bij horen.
Ben jij al jaren waarnemer en verlang je naar de diepgang van een eigen patiëntenpopulatie? Naar een eigen team? Met vaste collega’s op wie je kunt bouwen? Kom gewoon eens praten over je dromen en ambities. Met Buurtdokters sta je er niet alleen voor. Samen zorgen we dat jij goed uit de verf komt als praktijkhouder. En dat kan gewoon parttime of met die ene vriendin die je nog kent van de opleiding.
Momenteel zoeken we praktijkhouders in Waddinxveen en Gouda. Mooie locaties waar je zo in kunt. Als jij daar de betrouwbare en deskundige huisarts wordt maak je duizenden patiënten gelukkig. Vraag maar aan Josine te Kaat en Aldwin den Blaauwen, de nieuwe praktijkhouders in Lexmond, hoe dankbaar mensen zijn als je eenmaal de stap waagt naar een vaste plek. Weten welke praktijken een opvolger zoeken kijk dan hier.
